Επεξεργασία Προϊόντων από Χαλκό με CNC

Χαρακτηριστικά διαφορετικών υλικών χαλκού και συμβουλές επιλογής: 1) Καθαρός χαλκός: καλύτερη ηλεκτρική και θερμική αγωγιμότητα, κατάλληλος για ηλεκτρικά και μέσα ψύξης. 2) Κίτρινος χαλκός (κράμα χαλκού-ψευδαργύρου): καλύτερη αντοχή και ανθεκτικότητα στη φθορά, καλή απόδοση επεξεργασίας, κατάλληλος για υγιεινής, είδη σιδηρουργικής. 3) Μπρούντζος (κράμα χαλκού-κασσίτερου): υψηλή αντοχή, ανθεκτικότητα στη φθορά, αντοχή στη διάβρωση, κατάλληλος για μηχανικά εξαρτήματα όπως ρουλεμάν, γρανάζια. 4) Λευκός χαλκός (κράμα χαλκού-νικελίου): εξαιρετική αντοχή στη διάβρωση και ευκαμψία σε χαμηλές θερμοκρασίες, κατάλληλος για θαλάσσιες κατασκευές και precision όργανα. Κατά την επιλογή, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη η ηλεκτρική αγωγιμότητα, η αντοχή, η αντοχή στη διάβρωση και το κόστος.

Το υλικό χαλκού είναι σχετικά μαλακό, εύκολο να επεξεργαστεί σε υψηλή ακρίβεια: ακρίβεια διαστάσεων μπορεί να φτάσει ±0.005mm, ακρίβεια σχήματος και θέσης μπορεί να φτάσει 0.01mm/m. Η τραχύτητα επιφάνειας μέσω επεξεργασίας ακρίβειας και λείανσης μπορεί να φτάσει Ra0.02μm (κατοπτρική επίδραση). Για γενικές εφαρμογές, η οικονομική ακρίβεια επεξεργασίας είναι ±0.01mm, τραχύτητα επιφάνειας Ra0.8μm. Για εφαρμογές υψηλής ακρίβειας μπορεί να φτάσει ±0.002mm, με precision λείανση μπορεί να επιτευχθεί υψηλότερη ποιότητα επιφάνειας. Η ποιότητα επιφάνειας μετά την επεξεργασία μπορεί να βελτιωθεί περαιτέρω με μεταγενέστερη λείανση και ηλεκτρολυτική επίστρωση.

Μέθοδοι πρόληψης οξείδωσης και αλλαγής χρώματος προϊόντων από χαλκό: 1) Κατά τη διαδικασία επεξεργασίας, χρήση ειδικού υγρού κοπής για χαλκό, σχηματισμό προστατευτικής μεμβράνης. 2) Μετά την επεξεργασία, έγκαιρη επιφανειακή επεξεργασία, όπως ηλεκτρολυτική επίστρωση (επίστρωση νικελίου, χρωμίου, χρυσού κ.λπ.) μπορεί να απομονώσει αποτελεσματικά τον αέρα. 3) Για προϊόντα που δεν χρειάζονται ηλεκτρική αγωγιμότητα, μπορεί να γίνει βαφή ή παθητική επεξεργασία. 4) Χρήση ειδικού προστατευτικού παράγοντα για χαλκό, σχηματισμό διαφανής προστατευτικής μεμβράνης. 5) Κατά τη συσκευασία, χρήση κενό συσκευασίας ή αντιυγραντικού χαρτιού, αποφυγή υγρού περιβάλλοντος. 6) Περιβάλλον αποθήκευσης να παραμένει στεγνό, αποφυγή επαφής με διαβρωτικά αέρια. Μπορούμε να παρέχουμε την πιο κατάλληλη λύση anti-oxidation σύμφωνα με το περιβάλλον χρήσης σας.

Οι κύριοι λόγοι για τους οποίους το κόστος επεξεργασίας χαλκού είναι υψηλότερο από αυτό του χάλυβα: 1) Κόστος πρώτων υλών: η τιμή αγοράς του χαλκού είναι πολύ υψηλότερη από αυτή του συνηθισμένου χάλυβα. 2) Αποδοτικότητα επεξεργασίας: ο χαλκός είναι σχετικά μαλακός, κατά την επεξεργασία παράγεται εύκολα συσσωρευμένο τσιπ, απαιτεί πιο συχνή αλλαγή εργαλείων, μειώνοντας την αποδοτικότητα επεξεργασίας. 3) Κόστος εργαλείων: η επεξεργασία χαλκού απαιτεί υψηλότερες απαιτήσεις για τα εργαλεία, συνήθως χρησιμοποιούνται πιο ακριβά εργαλεία από σκληρές κράματα ή διαμάντι. 4) Επεξεργασία επιφάνειας: τα προϊόντα από χαλκό συχνά απαιτούν πιο πολύπλοκες διαδικασίες επιφανειακής επεξεργασίας για την πρόληψη οξείδωσης. 5) Έλεγχος ποιότητας: τα προϊόντα από χαλκό χρησιμοποιούνται συχνά σε εφαρμογές υψηλής ακρίβειας, οι απαιτήσεις ελέγχου είναι πιο αυστηρές, αυξάνοντας το κόστος ελέγχου ποιότητας. Ωστόσο, οι εξαιρετικές ιδιότητες του χαλκού τον καθιστούν αντικατάστατο σε συγκεκριμένες εφαρμογές.

Οι κύριες διαφορές στην απόδοση επεξεργασίας μεταξύ κίτρινου χαλκού και μπρούντζου: 1) Απόδοση κοπής: ο κίτρινος χαλκός (ειδικά ο κίτρινος χαλκός με μόλυβδο) έχει εξαιρετική απόδοση κοπής, το τσιπ σπάει εύκολα, καλή ποιότητα επιφάνειας. Ο μπρούντζος (π.χ. μπρούντζος κασσίτερου) έχει μεγαλύτερη αντίσταση κοπής, το τσιπ είναι πιο εύκαμπτο, απαιτεί βελτιστοποίηση των παραμέτρων κοπής. 2) Ποιότητα επιφάνειας: ο κίτρινος χαλκός επιτυγχάνει πιο εύκολα επιφάνεια υψηλής λείας. Ο μπρούντζος μετά την επεξεργασία μπορεί να χρειαστεί περισσότερη επεξεργασία λείανσης. 3) Ανθεκτικότητα στη φθορά: ο μπρούντζος είναι γενικά πιο ανθεκτικός στη φθορά από τον κίτρινο χαλκό, κατάλληλος για την κατασκευή ανθεκτικών στη φθορά εξαρτημάτων όπως ρουλεμάν. 4) Θερμική αγωγιμότητα: ο κίτρινος χαλκός έχει καλύτερη θερμική αγωγιμότητα από τον μπρούντζο, πιο κατάλληλος για μέσα ψύξης. 5) Συγκολλησιμότητα: ο κίτρινος χαλκός έχει καλύτερη συγκολλησιμότητα, ο μπρούντζος είναι πιο δύσκολος στη συγκόλληση. Θα ρυθμίσουμε τη διαδικασία επεξεργασίας σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του υλικού, διασφαλίζοντας το καλύτερο αποτέλεσμα επεξεργασίας.

Κοινές μέθοδοι επιφανειακής επεξεργασίας για προϊόντα από χαλκό: 1) Ηλεκτρολυτική επίστρωση: επιχρύσωση (αύξηση ηλεκτρικής αγωγιμότητας και αντοχής στη διάβρωση), ασημένια επίστρωση (καλύτερη ηλεκτρική αγωγιμότητα), νικελίωση (αύξηση ανθεκτικότητας στη φθορά), χρωμίωση (αισθητική και ανθεκτική στη διάβρωση). 2) Χημική επεξεργασία: οξείδωση και χρωμάτιση (απόκτηση διαφορετικών χρωμάτων), παθητική επεξεργασία (σχηματισμός προστατευτικής μεμβράνης anti-oxidation). 3) Μηχανική επεξεργασία: αμμοβολή (ματ επίδραση), λείανση (από κανονική λείανση έως κατοπτρική λείανση). 4) Επεξεργασία επικάλυψης: βαφή, ψεκασμός πλαστικού (κατάλληλη για διακόσμηση και προστασία σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα). 5) Ηλεκτρολυτική λείανση: απόκτηση εξαιρετικής λείας επιφάνειας και αντοχής στη διάβρωση. 6) Εμβάπτιση: όπως εμβάπτιση κασσίτερου, εμβάπτιση ψευδαργύρου κ.λπ., βελτίωση της ικανότητας συγκόλλησης ή anti-oxidation. Η επιλογή της μεθόδου επιφανειακής επεξεργασίας πρέπει να λαμβάνει υπόψη το περιβάλλον χρήσης και τις απαιτήσεις απόδοσης.