Wat zijn de materiaalvereisten voor de verwerking van precisie metalen onderdelen?

De eisen voor materialen zijn als volgt: Precisiemetalen onderdelen worden als volgt verwerkt, en niet alle materialen worden nauwkeurig verwerkt. Bijvoorbeeld, de hardheid van sommige materialen is te hoog, overschrijdt de hardheid van de verwerkte delen, en sommige speciale materialen zijn niet geschikt voor precisiebewerking. Dus, wat is het materiaal voor precisiebewerking. Wat zijn de specifieke eisen? Ten eerste, introduceer de vereisten voor materiaalhardheid. In sommige gevallen, hoe hoger de hardheid van het materiaal, hoe beter, maar alleen beperkt tot de hardheidseisen van de bewerkte delen. Gelieve de verwerkingsmaterialen niet te hard te maken. Als het harder is dan machineonderdelen, kan het niet worden verwerkt.

Ten tweede heeft het materiaal matige zachtheid en hardheid, ten minste één niveau lager dan de hardheid van mechanische onderdelen. Ondertussen hangt het ook af van het doel van de verwerkingsapparatuur en de redelijke selectie van mechanische componenten.

Kortom, precisiebewerking heeft verschillende eisen aan materialen. Niet alle materialen zijn geschikt voor verwerking. Bijvoorbeeld materialen die te zacht zijn en materialen die te hard zijn. Het eerste vereist geen verwerking, terwijl het laatste niet kan worden verwerkt.

Daarom is het essentieel om aandacht te besteden aan de dichtheid van materialen vóór verwerking in mechanische onderdelenfabrieken. Als de dichtheid te hoog is, zal de hardheid ook hoog zijn. Niet alleen beschadigt het de onderdelen, maar er is ook het risico dat messen uitvallen en mensen verwonden. Daarom moet het materiaal in het algemeen bij mechanische verwerking, om de bewerking uit te voeren, een lagere hardheid hebben dan het mes.

Voor de verwerking van precisieonderdelen zijn er voornamelijk groottevereisten. Er zijn bijvoorbeeld strenge eisen voor cilinderdiameter, en de positieve en negatieve fouten zijn binnen het gespecificeerde bereik. Er zijn ook regels met betrekking tot positieve en negatieve fouten. Bijvoorbeeld, als de diameter van een ingebouwde cilinder (neem een eenvoudig basiselement als voorbeeld) te groot is en het toegestane foutbereik overschrijdt, zal dit resulteren in het onvermogen om in te voegen. Als de werkelijke diameter te klein is en de ondergrens van de toegestane negatieve foutwaarde overschrijdt, zal dit problemen van losheid en inbreng losheid veroorzaken. Dit zijn allemaal ongekwalificeerde producten, of de lengte van de cilinder is te lang of te kort, waardoor het toegestane foutbereik wordt overschreden. Het zijn allemaal ongekwalificeerde producten.